Oyun Bitti !

Aynı hastalıklı SOL’un ürettiği [Üç Büyükler Solculuğu] denen daha da uçuk bir komedi var ki, sadece Türkiye’ye mahsus ve evlere şenlik. Nato müteaahiti bir silah tüccarının, bir adi suç şebekesi elebaşının, bir şike organizatörünün “CHE” muamelesi gördüğü, dev posterlerinin 1 Mayıs meydanına taşındığı ucube bir anlayıştan bahsediyoruz.  Yani, Osmanlı saray elitinden miras alınan, biri beli tabancalıların, biri omzu tüfeklilerin ve  diğeri de eli çantalıların olmak üzere devletin 3 ayrı bürokrasi kolunu temsil eden 3 gayrıresmi devlet takımı ve onların 1 mayıs müdavimi “solcuK” taraftarları! (Bu garabet mevzuyu [Üç Büyükler Solculuğu] olarak tez vakitte yazılacak ayrı bir yazının başlığı olarak not düşmüş olup, geçelim. Hatırlatın bir ara…)

Trabzonspor taraftarları olarak bizler; envai çeşit çirkefliğin sağanak olup yağdığı bu gariplikler memleketinde, hangi bir tarafa tutunsak da avunsak, teselli bulabilsek?

Fenerbahçe bayrağı yaktıkları için, fanatik FB’li bir polis amiri tarafından alınıp içeri tıkılan ve 4 aylık cezalarını çekmek üzere şu anda hapishanede olan Trabzonspor taraftarları var bu memlekette. O memleket ki, bir başka şehrinde yakılan polis araçlarını, yakılan FB bayrağından daha önemsiz gören adli makamlara sahip. En üst düzeyde ahlakı temsil etmek için bir araya getirilen, sonra da talimat gereği ahlaksızlığın dibine vuran bir “Ahlak Kurulu” sahibi bu memleket. Ve o memleket ki, her biri müşteri kaybetme,  aforoz edilme korkusuyla tırsan, dilini yutan iyi gün Trabzonsporlusu sözde sanatçılara, sözde aydınlara sahip. Seneler evvel köpekleşmenin tarihini yazıp, bugün de soysuzlaşmanın, sefilleşmenin tarihini yazmakta olan ciğeri beş para etmez sözde Trabzonsporlu yazıcı soytarılara sahip bir memleket.

Bu ahval ve şerait altında…

Yılgınlığa düşüp pes etmek mi? Terk-i diyar eylemek mi? Kabullenip alışmaya çalışmak mı? Sineye çekmek mi? Yoksa bu üç bilinmeyenli kurulu bir düzeneğin içinde, “böyle gelmiş böyle gider” diyerek figüranlığa devam etmek mi? Trabzonsporlular olarak ne yapmalıyız? Gelinen noktaki tavrımız duruşumuz ne olmalı?

Cevap, bizi Trabzonsporlu yapan değerlerde gizlidir.

Biz değil miydik bu asil renklerin inatçı şövalye ruhuna vurulan?

O halde; yılmayacağız, alışmayacağız, pes etmeyeceğiz, kabul etmeyeceğiz, uzlaşmayacağız ve asla yenilmeyeceğiz!

Her Trabzonsporlu için görev; direnmek, dayatılmaya çalışılan oldu bittiyi reddetmek ve kurulu düzeneğin mevcut eşitsiz koşullarda devamını kabul etmemektir.

Başarabilirsek, adil ve temiz bir oyun adına gerçek onurlu direniş bu olacaktır, şike yüzsüzlüğünü ya da şike inkarcılığını bize “onurlu direniş” diye yutturmaya kalkan zevzeklere inat.

Trabzonsporlular diğer temiz futbol taraftarlarını da yanlarına alarak ilk etapta geniş tabanlı ve etkili bir boykot hareketini örgütlemelidirler. Bu boykot siyaset, ticaret ve medya eksenlerinde üç ayrı koldan şike destekçilerini ve göz yumucularını hedef almalı ve mevcut TFF yapılanmasının lağvedilmesini de amaçlamalıdır. Gerekirse bu yolda ayak bağı olmaya meyilli işbirlikçi kulüp yönetimleri ya da yöneticileri de devre dışı bırakılmalıdır.

Etkili bir boykot kampanyası nasıl örgütlenir? Boykotu can acıtıcı kılmak için hedef daraltma nasıl yapılır? Sürdürülebilir bir boykot için interaktif medya nasıl kullananılmalı? Tüm bu detayları [Şikeye Karşı Topyekün Boykot] başlıklı bir sonraki yazımda detaylandıracağım.

Son olarak tekrar vurgulamakta ve hatırlatmakta fayda var.

Trabzonsporlular olarak şu anki tek gündemimiz; FIFA teamüllerine göre kapısına kilit vurulmuş olması gereken Fenerbahçe kulübünün aklanmaya çalışılmasıdır. Bizi bu oldu bittiye alıştırmaya çalışan şer güçleri en çok mutlu edecek şey, bizim yılgınlığa kapılıp soğumamız ve her şey normalmiş gibi tekrar transfer dedikodularına dönmemizdir. Bu tuzağa asla düşmeyelim, düşenleri uyaralım ve asil öfkemizi canlı tutalım. Zira er ya da geç onları bu asil öfkemizle boğacağız.